Anladım Ki...
Bugün anladım ki;ben senden hiç gitmemişim.
Hiç bitirmemişim seni inanarak, sadece "bitti" demişim.
Unutamamışım hatıralarını, hayalin gitmemiş hiç gözümün önünden...
Yalan aşklarla avuturken gönlümü,kalbimin en ücra köşesindeki sana hiç el değdirmemişim.Vermemişim yerini kimseye, kimseyi sen gibi sevememişim.
Bugün anladım ki; boşunaymış bunca çaba,bunca yalan,bunca kalp kırıklığı.Hem başkalarını üzmüşüm hem ben kahrolmuşum.
Hem seni hem onları sevebilirim sanmışım.Avunur da unuturum,kaybettiklerimi onlarda bulurum sanmışım. Ve herşey bittiğinde kalmışım birbaşıma.Ne sen olmuşsun yanımda ne de yalan aşklarım.
Bugün anladım ki;ben boşa kürek çekmişim.Bir hiç uğruna harcamışım ömrümü. Bir inatmış,boş bir çabaymış sadece tüm bunlar.Geriye kalacak yorgun bir beden,paramparça bir yürek içinmiş hepsi.Ve hepsini avcuma toplayıp gurur duymuşum.Ben yaptım,ben başardım,ben savaştım,kazandım sanmışım.
Varlığınla karşılaşınca gördüm sensizliği sen sandığımı.. Sen diye sensizlikle sohbet etmişim meğer,ona kurmuşum süslü cümlelerimi. Sen sandığım sensizlik inanmış bana,beni usul usul dinleyen oymuş meğer.
İçimde sensiz bir aşk büyütüp adına sen demişim sadece.
İçimdeki seni sevmişim, aslından uzak kalmışım.Ellerimde olmamış hiç aşkım.
Ve bugün anladım ki,sadece küçük adımlar beklemişim senden.Atmamakta direndiğin küçük adımlar...Herşeye rağmen ben senden hiç gitmemişim.Sen bende hiç bitmemişsin.