Aşkmıydı o
Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan.
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan.
Elleri ta içimde o dev miydi.
Etime bir alev değmişçesine
Nasıl da yakardı öptüğü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum simdi bin yıl sevmişçesine
Hani o yalnız benim olan gül kırmızı
Gözlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
Hani, o var olmalarımız öpüştükçe
O delice sürdürmeler yaşantımızı
Hiç doymamak oysa tene, kokuya, aska
Sarıldıkça güçlenmek, bütünlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka
Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
Varmak için o sevgiyle açılmış kollara
Apansız düşmek yükseklerde bir yerden
Oydu iste alıştığım, özlediğim simdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakinlik
Avunmak... Kirik dökük anılarla artik
Kim bilir? O geceler yaşanmadı belki de
Anasayfa 
